“
جدول ۱- توزیع افسردگی در بیماران مبتلا به دیس پپسی به تفکیک جنس
جنسیت تعداد کل فراوانی درصد کل درصد درون گروهی مرد ۵۳ ۴۷ ۳/۵۵ ۶۷/۸۸ زن ۵۳ ۳۸ ۷/۴۴ ۶۹/۷۱
جدول ۲- توزیع فراوانی افسردگی بیماران مبتلا به دیس پپسی به تفکیک سن
سن تعداد کل فراوانی درصد کل درصد گروهی ۲۹-۱۹ ۱۵ ۵ ۷/۶ ۳/۳۳ ۴۰-۳۰ ۱۸ ۱۰ ۳/۱۳ ۵/۵۵ ۵۱-۴۱ ۲۰ ۱۲ ۱۶ ۷۰ ۶۲-۵۲ ۱۷ ۱۵ ۲۰ ۲۳/۸۸ ۷۳-۶۳ ۱۸ ۱۶ ۳/۲۱ ۸/۸۸ ۸۴-۷۴ ۱۸ ۱۷ ۷/۲۲ ۴/۹۴
جدول ۳- توزیع فراوانی افسردگی بیماران مبتلا به دیس پپسی به تفکیک یافته های آندوسکوپی
یافته های آندوسکوپی تعداد کل فراوانی درصد کل درصد درون گروهی مثبت ۵۲ ۴۹ ۵۱/۵۰ ۱۴/۹۷ منفی ۵۴ ۴۸ ۴۹/۴۹ ۱۷/۹۱
در دو گروه Case و کنترل Chi-Square تأئید می شود و با توجه به این که این نیز به نفع رد دخالت افسردگی در ایجاد دیس پپسی میباشد به انجام آن پرداخته ایم.
و در حین نتیجه گیری و بررسی های آماری نتیجه زیر به دست آمد:
ارتباط بین جنس و جواب آندوسکوپی سنجیده شد و با بهره گرفتن از آزمون Chi-Square این ارتباط از نظر آماری معنی دار بود و این به این معنی است که بررسی علل سایکولوژی و Bercks Score در مردان قابلیت افتراق بهتری در گروه AND منفی میباشد یعنی در گروه مردان سنجش این Score ارزش بیشتری دارد.
Beck’s EndosCopy Crosstabulation
Count
Total EndosCopy Nagative Positive ۵۱ ۳۰ ۲۱ Positive Depression ۵۵ ۲۵ ۳۰ Negative ۱۰۶ ۵۵ ۵۱ Total
Chi-Square Tests
Value DF Asympsig(2-Sided) Pearson ۱/۳۷۲(b) ۱ .۲۴۳ Continuity Correction (a) ۰/۷۶۵ ۴ .۳۸۲ Like lihood Ration ۱/۳۵۰ ۱ .۲۴۵ A Compused or for a 2*2 table
B o cells (0%) nave expected count less than 5. The minimum expected is 11.04.
General EndosCopy Grosstabulation
Total EndosCopy Nagative Positive ۵۳ ۲۳ ۳۰ Male Gender ۵۳ ۳۸ ۱۵ Female ۱۰۶ ۵۳ ۵۱ Total
Chi-Square Tests
Value DF Asympsig(2-Sided) Pearson chi-square ۳٫۹۴۵(b) ۱ .۰۴۷ Continuity Correction (a) ۲٫۸۹۹ ۱ .۸۹ Like lihood Ration ۴٫۰۰۰ ۱ .۰۴۵ Acamputed onlyfor a 2*2 table B o cells (0%) nave expected count less than 5. The minimum expected is 11.50
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
Discussion and Conclusion
جدول شماره ۱: توزیع فراوانی افسردگی را بر حسب جنس نشان میدهد. این نتایج میزان افسردگی را در مردان بیشتر نشان میدهد به صورتی که ۳/۵۵ درصد از مردان و ۷/۴۴ درصد از زنان دچار افسردگی بودند.
جدول شماره ۲: توزیع فراوانی افسردگی در بیماران دیس پپسی را بر حسب سن نشان میدهد. بیشترین شیوع افسردگی در گروه سنی ۸۴-۷۴ سال و بعد از آن در گروه سنی ۷۳-۶۳ سال بوده داست.
جدول شماره ۳: توزیع فراوانی افسردگی در بیماران مبتلاء به دیس پپسی برحسب یافته های آندوسکوپی را نشان میدهد. برحسب نتایج به دست امده بیماران با یافته های مثبت آندوسکوپی ۵۱/۵۰ درصد و بیماران با یافته های منفی آندوسکوپی ۴۹/۴۹ بوده است.
بحث
بر اساس نتایج به دست آمده افسردگی بیشتر به عنوان عامل همراه در دیس پپسی عملکردی مطرح میباشد و بر اساس مطالعات آماری انجام شده در این پژوهش شیوع افسردگی در گروهی که آندوسکوپی منفی داشتند تفاوت معنی داری با گروه آندوسکوپی مثبت نداشت.
در مقالاتی که در حین تدوین این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند هیچ یک به مقایسه وجود بیماری افسردگی و بررسی عوامل روانشناختی و Score های اختلالات خلقی در بیماران مبتلا به دیس پپسی بدون زخم و همراه با زخم نپرداخته بود. ارتباط عوامل خلقی به ویژه افسردگی با علایم گوارشی همواره مطرح است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه آن ها به صورت دو عامل در طول هم (افسردگی و به دنبال آن F.D) و یا دو عامل در عرض هم (افسردگی به عنوان یک بیماری همراه با F.D) بوده است از این لحاظ به ساده ترین روش به بررسی میزان شیوع افسردگی در بیماران علامتداری پرداختیم که به دو گروه تقسیم می شدند.
گروه اول گروه Case بودند که در آندوسکوپی انجام شده هیچ گونه یافته مثبت ارگانیکی که توجیه کننده علایم بالینی آن ها باشد نداشتند که از آن ها به عنوان FD یادکردیم گروه دوم پاتولوژی خاصی در آندوسکوپی به نفع عامل زمینه ای ارگانیک داشتند (گروه Control) با این تفکر که اگر افسردگی به عنوان یک بیماری همراه برای دیس پپسی عملکردی مطرح باشد باید حداقل شیوع افسردگی در هر دو گروه یکسان باشد به بررسی شیوع افسردگی در گروهی که آندوسکوپی منفی را داشتند و گروه کنترل پرداختیم و تفاوت معنی داری بین دو گروه به دست نیاوردیم.
ارتباط موجود بین اختلالات عملکردی گوارشی و اختلالات روانی به ویژه افسردگی، در مطالعات فراوانی مورد توجه و آزمون قرار گرفته و همواره نتایج به نفع وجود همراهی بین این دو بیماری بوده است (۲۲-۱۹) در واقع نه برروی اثبات وجود این همراهی، بلکه بر وجود عوامل خلقی به عنوان اتیولوژی دیس پپسی عملکردی متمرکز شده اند.
“