<div> </div><p><strong>۱۷۰</strong></p><div><p> </p></div><p>۰ : ۱۰۰</p><div><p> </p></div><p><sup>f</sup>80/1</p><div><p> </p></div><p><sup>c</sup>00/2</p><div><p> </p></div><p><sup>b</sup>00/29</p><div><p> </p></div><p> </p><div> </div><p>۱۰ : ۹۰</p><div><p> </p></div><p><sup>b</sup>10/3</p><div><p> </p></div><p><sup>b</sup>20/2</p><div><p> </p></div><p><sup>c</su
(۳-۱۶)
(۳-۱۷)
(۳-۱۸)
۳-۲-۲-۲-۲٫ تشریح تابع هدف و محدودیت‌ها
در معادله‌ی (۳-۹) که تابع هدف مدل نیز است، عبارت اول یعنی نشان‌دهنده‌ی مجموع هزینه‌های ثابت راه‌اندازی محور است. عبارت دوم یعنی مجموع هزینه‌های جمع آوری جریان را نشان می‌دهد. عبارت سوم یعنی بیانگر مجموع هزینه‌های انتقال جریان است و در نهایت عبارت چهارم یعنی بیانگر مجموع هزینه‌های توزیع جریان در شبکه است. تابع هدف مدل جمع تمامی این عبارات را کمینه می‌کند.
معادله‌ی (۳-۱۰) بیانگر این است که تمام جریان در محورها جمع آوری شده است. معادله‌ی (۳-۱۱) بیانگر این است که تمام جریان از محورها توزیع شده است. معادله‌ی (۳-۱۲) محدودیت واگرایی جریان است. معادله‌ی (۳-۱۳)، (۳-۱۴) و (۳-۱۵) محدودیت‌های پایداری هستند که باعث معنیدار بودن تعریف متغیرها می‌شوند. معادله‌ی (۳-۱۶) ظرفیت جریان هر گره را محدود می‌کند. معادله‌ی (۳-۱۷) بیانگر صفر و یکی بودن است و در نهایت معادله‌ی (۳-۱۸) ایجاب می‌کند که بایستی مقادیر مثبت را انتخاب کنند.
۳-۳٫ مدل رویکرد بهینه‌سازی استوار
عدم قطعیت در هزینه‌های راه‌اندازی ممکن است توسط عامل‌های قطعی مانند هزینه‌ی مالکیت زمین یا هزینه‌های ساخت‌وساز (که آنها هم به نوبت خود به عامل‌های دیگری وابسته‌اند) تحت تأثیر قرار گیرد بنابراین به سختی توسط برخی قوانین احتمال توصیف می‌شوند. پس، فرض میشود که هیچ‌گونه اطلاعات احتمالی را نمی‌توان به این پارامترهای ناشناخته نسبت داد. با این حال، عدم قطعیت منتسب به هزینه‌های راه‌اندازی محور، فرض میشود که به خوبی توسط مجموعه‌ای از سناریوهای گسسته توصیف میشود.
در دنیای واقعی خیلی از مسائل به صورت ظرفیت محدود در نظر گرفته می‌شوند زیرا که نتایج این نوع مسائل بیشتر به موارد واقعی موجود در صنعت شبیه است. در زمینه‌ی حمل‌و‌نقل زمینی، دریایی و هوایی نیز این مسئله صادق است. به ویژه در ترابری هوایی این مسئله بیشتر خودنمایی می‌کند. ظرفیت گره‌های موجود در مجموعه داده‌های هواپیمایی ایران نیز طبیعتاً دارای محدودیت‌هایی است. محدودیت‌هایی چون ظرفیت ناوگان مسافربری خطوط هوایی و شرکت‌های فعال در این زمینه، مستعمل بودن هواپیماها و خدمات خدمات‌رسانی و … از جمله دلایل محدود بودن ظرفیت گره‌های این مدل هستند.
بدون اندازهگیری احتمال عدم قطعیت نیز امکان استفاده از استواری اندازهگیری جهت ارزیابی عملکرد سیستم وجود دارد. یک وجه مشترک چنین اندازهگیری مقدار تأسف از راه حل (خواننده میتواند به مقاله‌های Kouveils and Yu (1997) و Snyder (2006) برای جزئیات بیشتر در مورد اندازه‌گیری‌های پایدار، رجوع کند) است که تفاوت بین هزینه‌ی راه حل برخی از سناریوها و هزینه‌ی بهینه‌ای را که میتوان با بهره گرفتن از آن سناریو به دست آورد، است. ما به‌کارگیری مدل معیار حداقل حداکثر تأسف را به عنوان حد وسط در مواجهه با عدم قطعیت در هزینه‌های راه‌اندازی پیشنهاد می‌کنیم. بنابراین، مدلی با هدف حداقل سازی بدترین حالت تأسف (یعنی حداکثر میزان تأسف) در تمامی سناریوها پیشنهاد می‌کنیم. علاوه بر پارامترهایی که در همین فصل معرفی شدند، اکنون این پارامترها را نیز تعریف می‌کنیم:
: مجموعه‌ی سناریوها برای هزینه‌ی ثابت راه‌اندازی و ظرفیت محور غیر‌قطعی
: هزینه‌ی راه‌اندازی برای ایجاد محور در گره‌ی تحت سناریوی
: ظرفیت هر گره جهت راه‌اندازی محور در و تحت سناریوی
: مقدار بهینه‌ی مسئله به ازای هر سناریوی
: میزان تأسف از جواب بهینه‌ی مسئله به ازای هر سناریوی
۳-۳-۱٫ تخصیص ساده
پس برای حالت تخصیص ساده‌ی مسئله‌ی مکان‌یابی محور مدل حداقل حداکثر تأسف به این صورت در می‌آید:
(۳-۱۹)
(۳-۲)
(۳-۳)
p>50/28</p><div><p> </p></div><p> </p><div> </div><p>۲۰ : ۸۰</p><div><p> </p></div><p><sup>a</sup>80/3</p><div><p> </p></div><p><sup>f</sup>00/1</p><div><p> </p></div><p><sup>a</sup>80/32</p><div><p> </p></div><p> </p><div> </div><p>۳۰ : ۷۰</p><div><p> </p></div><p><sup>d</sup>70/2</p><div><p> </p></div><p><sup>e</sup>50/1</p><div><p> </p></div><p><sup>c</sup>30/28</p><div><p> </p></div><p> </p><p> </p><p><br />میانگینهای دارای حرف مشترک در هر ستون اختلاف معنیدار ندارند.<br />درخصوص تأثیر کودهای نیتروژنه بر میزان اسانس و ترکیب های اصلی اسانس گیاهان دارویی، نتایج مختلفی گزارش شده است. Leiser وRokman (1994) دریافتند که میزان اسانس زوفا با ۸/۱ گرم نیتروژن در گلدان، بیشترین عملکرد را داشت اما نیتروژن تغییری بر میزان اسانس بومادران ایجاد نکرد. Baranauskiene و همکاران (۲۰۰۳) تأثیر سطوح ۴۵، ۹۰، ۱۳۵ کیلوگرم نیتروژن در هکتار را روی عملکرد سرشاخه و اسانس گیاه آویشن بررسی نمودند و دریافتند که با افزایش نیتروژن عملکرد سرشاخه آویشن افزایش یافت اما تأثیر چندانی بر اسانس آن نداشت. Venshutonis و همکاران (۱۹۹۹) اظهار داشتند که کود نیتروژن تأثیر کمی بر درصد اسانس گیاه زیره داشت. باقری و همکاران (۱۳۸۷) عنوان نمودند که اثر کود نیتروژنی روی میزان اسانس بابونه معنی دار نمیباشد. Rohricht و همکاران (۱۹۹۶) گزارش نمودند که عملکرد اسانس گیاه مریم گلی با افزایش مقدار نیتروژن تا ۱۰۰ یا ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار افزایش پیدا کرد. Bist و همکاران (۲۰۰۰) نیز نشان دادند که با افزایش مقدار نیتروژن میزان اسانس شوید افزایش یافت؛ در حالیکه در برسیهای صورت گرفته توسط علیزاده سهزابی و همکاران (۱۳۸۶) در گیاه مرزه، عباسزاده و همکاران (۱۳۸۵) در گیاه بادرنجویه و Arabaci و Bayram (2004)، رحیمی و همکاران (۱۳۸۸) و دادوند سراب و همکاران (۱۳۸۷) در گیاه ریحان، افزایش میزان کود نیتروژنی موجب کاهش درصد و بازده اسانس گردیده و بیشترین میزان اسانس از تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بدست آمده است. در این مطالعه مجموع عملکرد اسانس همیشه بهار با مصرف مقادیر مختلف کود نیتروژنی افزایش یافت. با توجه به ارتباط مستقیمی که عملکرد اسانس با عملکرد گل دارد، با افزایش میزان کود مصرفی، عملکرد اسانس نیز افزایش نشان داده است. در واقع اثر نیتروژن بر عملکرد اسانس غیرمستقیم و از طریق اثری است که این فاکتور بر عملکرد گل داشته است.<br /><strong>فصل پنجم</strong><br /><strong>نتیجه گیری و پیشنهادات</strong><br /><strong>۵-۱- نتیجه گیری</strong><br />شناسایی مهمترین عوامل تغذیهای و همچنین کاربرد روشهای مناسب اعمال آنها میتواند به تولید گیاهان دارویی با مقادیر مطلوب ترکیبات دارویی کمک کند. یکی از اهداف این پژوهش تعیین مقادیر مناسب نیتروژن و نسبت مناسب نیتروژن آمونیومی به نیتراتی در محلول های غذایی برای افزایش عملکرد گل همیشه بهار در سیستم کشت بدون خاک بود. طور کلی، عملکرد به صورت برآیند اجزای عملکرد تعریف شده است که کاهش هر یک از اجزاء ممکن است با افزایش در سایر اجزای عملکرد جبران گردد و در نتیجه عملکرد در محدوده مشخصی حفظ شود. در گیاه دارویی همیشه بهار تلاش در جهت تولید حداکثر میزان گل با درصد بالای اسانس و عصاره می باشد، زیرا در گیاه دارویی همیشه بهار، محصول اقتصادی مورد نظر عملکرد گل در واحد سطح است و مدیریت زراعی بایستی به گونه ای باشد که حداکثر میزان تولید گل حاصل شود. مهمترین اجزاء عملکرد گل در گیاه همیشه بهار عبارتند از تعداد گل، وزن تر و خشک گل. در مطالعه انجام شده بیشترین تعداد گل، وزن تر و خشک گل از تیمار ۲۰۰ میلیگرم در لیتر نیتروژن حاصل شد که میتوان این طور بیان نمود که با مصرف ۲۰۰ میلیگرم در لیتر نیتروژن میتوان به بیشینه عملکرد مورد نظر دست یافت.<br />از طرفی یونهای آمونیوم و نیترات به عنوان منابع نیتروژن از نظر اثر برروی رشد و ترکیب شیمیایی گیاه باهم متفاوت هستند. کاربرد نسبتهای مختلف نیترات به آمونیوم در محلولهای غذایی باعث اختلافات معنیداری بر صفات تعداد و وزن تر گل شد اما این اثرات در مورد وزن خشک گل معنیدار نبود.<br />بررسی اثرات متقابل ازت و نسبتهای مختلف نیترات به آمونیوم نشان داد که بیشترین تعداد گل با کاربرد ۲۰۰ میلیگرم درلیتر کود نیتروژن با نسبت نیترات به آمونیوم ۱۰۰:۰ بدست آمد در حالیکه بیشترین میزان وزن تر و خشک گل مربوط به تیمار ۲۰۰ میلیگرم درلیتر ازت با نسبت نیترات به آمونیوم ۸۰:۲۰ حاصل شد.<br />از سوی دیگر بیشترین مقدار آلفا- پینن، کامفن و آلفا-کادینول از اسانس گیاهانی که با ۱۷۰میلیگرم در لیتر ازت با نسبت نیترات به آمونیوم ۸۰:۲۰ تیمار شده بودند، اندازهگیری شد.<br />از آنجاییکه نیتروژن نقش اصلی را در رشد و نمو گیاهان دارد و کمبود آن در هر یک از مراحل رشد با اختلال در سنتز مواد موجب کاهش تعداد گل در شاخه فرعی و در نتیجه کاهش عملکرد و اسانس میشود، لذا با توجه به شرایط این تحقیق تیمار۲۰۰میلیگرم درلیتر کود نیتروژن با نسبت نیترات به آمونیوم ۸۰:۲۰ توصیه میگردد.<br /><strong>۵-۲- پیشنهادات</strong></p><p> </p><p> </p><ul><li>استفاده از نسبت متعادل نیتروژن آمونیومی به نیتراتی در محلولهای غذایی سبب افزایش نسبی عملکرد گل همیشه بهار و بهبود قابل توجه متابولیتهای ثانویه آن میشود که البته این نسبت بسته به نوع گیاه، مرحله رشد و نمو گیاه و زمان و سرعت جریان محلولهای غذایی متفاوت است. بنابراین مطلوب است که با در نظر گرفتن این شاخصها و با هدف بهبود کیفیت و عملکرد، پژوهش های مشابهی در ارتباط با مراحل رشدی همیشه بهار صورت پذیرد.</li></ul><p> </p><p> </p><p> </p><ul><li>پیشنهاد میشود این آزمایش در شرایط مزرعه نیز انجام شود.</li></ul><p> </p><p> </p><p> </p><ul><li>از آنجا که فلاونوئیدها بزرگترین گروه ترکیبات طبیعی فنلی و از مهمترین مواد مؤثره در گیاهان دارویی به ویژه همیشه بهار هستند، پیشنهاد میشود در مطالعات مربوط به گیاهان دارویی مورد بررسی قرار گیرند.</li></ul><p> </p><p> </p><p><br />منابع<br />ابراهیم پور ف، عیدی زاده خ، (۱۳۸۸)، "گیاهان دارویی"، انتشارات دانشگاه پیام نور، ۱۷۸ صفحه.<br />احسانی پور ع، زینعلی ح، رزمجو خ، (۱۳۹۱)، "تأثیر مقادیر کود نیتروژنه بر خصوصیات کیفی و عملکرد دانه در جمعیت های مختلف رازیانه (.<em>Foeniculum vulgare </em>Mill)"، فصلنامه گیاهان دارویی، سال یازدهم، دوره دوم، ویژه نامه شماره ۹، ص ۴۷-۳۷٫<br />الاسلامی م.ج، کافی م، مجیدی هروان ا، نورمحمدی ق، درویش ف، قاضی‌زاده ع، (۱۳۸۴)، "اثر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر میزان قندهای محلول،درجه لوله شدن و میزان آب نسبی برگ برخی ژنوتیپ های ارزن معمولی (<em>Panicum miliaceum</em> L.)"، مجله پزوهش های زراعی ایران، جلد۳، شماره۲، ص ۲۳۱-۲۱۹٫<br />اکبری نیا ا، (۱۳۹۲)، "واکنش گیاه دارویی مرزه سهندی <em>(Saturja sahandica Bormn.)</em> به نیتروژن و تراکم کاشت"، فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد ۲۹، شماره ۲، ص۲۶۸-۲۶۱٫</p>
